-
1 chartarius
chartārĭus, a, um relatif au papier. - chartariae officinae, Plin. 18, 89: papeteries. - chartarius calamus, Apul. Flor. 9: roseau à écrire. - chartārĭus, ĭi, m.: - [abcl]a - Insc.: marchand de papier, fabricant de papier. - [abcl]b - Cass. archiviste. - chartārĭum, ĭi, n. Hier.: archives.* * *chartārĭus, a, um relatif au papier. - chartariae officinae, Plin. 18, 89: papeteries. - chartarius calamus, Apul. Flor. 9: roseau à écrire. - chartārĭus, ĭi, m.: - [abcl]a - Insc.: marchand de papier, fabricant de papier. - [abcl]b - Cass. archiviste. - chartārĭum, ĭi, n. Hier.: archives.* * *Chartarius, similiter adiectiuum. vt Chartariae officinae. Pli. Molins à papier, ou boutiques où on vend le papier.\Chartarius, Substantiuum. Papetier. -
2 officina
officīna, ae, f. (= opificina, v. opifex), I) die Werkstatt, Werkstätte, 1) im allg.: off. fabrilis, die Waffenschmiede, Treb. Poll.: off. fabri ferrarii, die Schmiedewerkstätte, Augustin.: off. armorum, Waffenfabrik, Caes.: off. fullonis, officinae fullonum, Plin.: textorum, fabrorum officinae, Sen.: off. carnificum, Hieron.: vestium promercalium, Werkstatt, wo Kleider zum Verkauf gemacht werden, Suet.: pulmo est spirandi officina, Plin. – im Bilde, Werkstätte, Herd, Sitz, Quelle, cuius domi (in dessen Hause) quaestuosissima est falsorum commentariorum et chirographorum officina, Cic.: falsi testes, falsa signa testimoniaque et indicia ex eadem officina exibant, Liv.: Isocratis domus quasi ludus quidam et officina dicendi, Cic.: philosophi ii, qui quasi officinas instruxerunt sapientiae, Cic.: u. so officina nequitiae, corruptelarum, v. einem liederlichen Hause, Cic. u. Liv. – 2) insbes., mit u. ohne cohortalis = ὀρνιθών (ornithon), der Hühnerhof, der Ort, wo das Geflügel sich aufhält, um Eier zu legen und zu brüten, der Zuchtort, Colum. 8, 3, 1 u.a. – II) die Verfertigung, Bildung, in magnis corporibus... facilis officina sequaci materiā fuit, Plin. 11, 2. – / oficina geschr., Corp. inscr. Lat. 6, 8455.
-
3 officina
officīna, ae, f. (= opificina, v. opifex), I) die Werkstatt, Werkstätte, 1) im allg.: off. fabrilis, die Waffenschmiede, Treb. Poll.: off. fabri ferrarii, die Schmiedewerkstätte, Augustin.: off. armorum, Waffenfabrik, Caes.: off. fullonis, officinae fullonum, Plin.: textorum, fabrorum officinae, Sen.: off. carnificum, Hieron.: vestium promercalium, Werkstatt, wo Kleider zum Verkauf gemacht werden, Suet.: pulmo est spirandi officina, Plin. – im Bilde, Werkstätte, Herd, Sitz, Quelle, cuius domi (in dessen Hause) quaestuosissima est falsorum commentariorum et chirographorum officina, Cic.: falsi testes, falsa signa testimoniaque et indicia ex eadem officina exibant, Liv.: Isocratis domus quasi ludus quidam et officina dicendi, Cic.: philosophi ii, qui quasi officinas instruxerunt sapientiae, Cic.: u. so officina nequitiae, corruptelarum, v. einem liederlichen Hause, Cic. u. Liv. – 2) insbes., mit u. ohne cohortalis = ὀρνιθών (ornithon), der Hühnerhof, der Ort, wo das Geflügel sich aufhält, um Eier zu legen und zu brüten, der Zuchtort, Colum. 8, 3, 1 u.a. – II) die Verfertigung, Bildung, in magnis corporibus... facilis officina sequaci materiā fuit, Plin. 11, 2. – ⇒ oficina geschr., Corp. inscr. Lat. 6, 8455.————————officīna, s. officina ⇒.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > officina
-
4 officīna
officīna ae, f [for opificīna (old), from opifex], a workshop, manufactory: instituit officinam in regiā maximam, studio: armorum officinae in urbe: monetae, mint, L.: Cyclopum Volcanus urit officinas, H.—Fig., a workshop, factory, laboratory: tamquam omnium artium: sapientiae: ex rhetorum officinis: eloquentiae: corruptelarum, L.* * *workshop; office -
5 plumbarius
plumbārius, a, um (plumbum), zum Blei gehörig, Blei-, metalla, Plin. 33, 119: officinae, Plin. 34, 175: artifices, Bleiarbeiter, Bleigießer, Vitr. 8, 6, 11. – subst., plumbārius, iī, m. der Bleiarbeiter, Bleigießer, Corp. inscr. Lat. 2, 6108 u. 6, 9816: Plur., Tarrunt. dig. 50, 6, 6. Frontin. aqu. 25.
-
6 tinguo
tinguo (tingo), tīnxī, tīnctum, ere (griech. τέγγω, ahd. thunkōn, dunkōn), benetzen, anfeuchten, mit einer Flüssigkeit tränken, in eine Flüssigkeit eintauchen, I) im allg.: a) eig.: pedes, Plin.: ora lacrimis, Ov.: pascua rore, Calp.: tela venenis, Plin.: gladios veneno, Curt.: hostili caede manum, Ov.: tunica sanguine tincta, Cic.: faces in amne, Ov.: spongia in aceto tincta, Cels.: aera stridentia lacu, Verg.: telum fluvio, Iustin.: aequore tingui, Verg. – b) übtr.: libellos sale Romano, Mart.: orator sit mihi tinctus litteris, soll mir einen Anstrich von wissenschaftlicher Bildung haben, Cic.: Laelia patris elegantiā tincta, Cic.: verba sensu tincta, erfüllt von usw., Quint. – II) insbes.: A) wie inficere = färben, 1) im allg.: a) eig.: lanas murice, Hor.: comam, Ov.; nummos, Ulp. dig.: tinguntur sole populi, Plin. – Partiz. subst., tingentēs, ium, m., Färber, tingentium officinae, Plin. – tīncta, ōrum, n., Gefärbtes, Buntes, tincta absint, Cic. – b) übtr.: loca lumine tingere, erhellen, erleuchten, Lucr. – 2) prägn., färben, d.i. eine Farbe hervorbringen, caeruleum, blau färben, Plin.: hysginum, Plin. – B) taufen, solā se paenitentiā tinguere, venturum mox, qui tingueret in spiritu et igni, Itala Matth. 3, 11 (bei Tert. de bapt. 10 extr.): tinctus est ab Ioanne propheta in Iordane flumine, Lact. 4, 15, 2: in Christum tinctus est, Tertull. de fuga in persec. 10. – / Plin. 18, 3 jetzt sagittas unguimus.
-
7 amaracus
ămārăcus, i, m. f. (ămārăcum, i, n.) Plin. marjolaine. - [gr]gr. ἀμάρακος (ἀμάρακον).* * *ămārăcus, i, m. f. (ămārăcum, i, n.) Plin. marjolaine. - [gr]gr. ἀμάρακος (ἀμάρακον).* * *Amaracus, huius amaraci, masc. ge. vel Amaracum. n. g. pen. corr. Plin. Marjolaine. Galeno dicitur ea quam officinae vocant Matricariam, rustici autem Marone. -
8 armon
Armon, Raphani genus syluestre. Plinius. Officinae rapistrum vocant. Refort sauvage. -
9 centauria
-
10 chironeon
Chironeon, vel chironion. Plin. Herba. Fiel de terre. Vulgus et officinae vocant Centauria. -
11 elaphoboscon
-
12 officina
offĭcīna, ae, f. [p. opificina, cf. opifex] - ŏpĭfĭcīna, chez Plaut. Mil. 880; Jul. Val. Res Gest. Alex. M. 3, 83. [st1]1 [-] atelier, fabrique, manufacture. - Cic. Off. 1, 42, 150; Verr. 2, 4, 24, § 54. - officina armorum, Caes.: manufacture d'armes. - officina fullonis, Plin.: atelier de foulon. - officina fabrorum, Sen.: forge. - officina promercalium vestium, Suet.: magasin de confections. - officina: poulailler. --- Col. 8, 3, 1. [st1]2 [-] fabrication, confection. - Plin. 11, 2. [st1]3 [-] fig. fabrique, officine, école. - officina spirandi pulmo, Plin. 11, 188: le poumon, organe de la respiration. - officina dicendi, Cic.: école d'éloquence. - officina nequitiae, Cic. Rosc. Am. 46, 134: officine de corruption. - Cic. de Or. 2, 13, 57; Or. 3, 12; 13, 40; Liv. 39, 11, 6; cf. 39, 8, 7; Val. Max. 3, 1, 2; Sen. Contr. 5, 33, 2.* * *offĭcīna, ae, f. [p. opificina, cf. opifex] - ŏpĭfĭcīna, chez Plaut. Mil. 880; Jul. Val. Res Gest. Alex. M. 3, 83. [st1]1 [-] atelier, fabrique, manufacture. - Cic. Off. 1, 42, 150; Verr. 2, 4, 24, § 54. - officina armorum, Caes.: manufacture d'armes. - officina fullonis, Plin.: atelier de foulon. - officina fabrorum, Sen.: forge. - officina promercalium vestium, Suet.: magasin de confections. - officina: poulailler. --- Col. 8, 3, 1. [st1]2 [-] fabrication, confection. - Plin. 11, 2. [st1]3 [-] fig. fabrique, officine, école. - officina spirandi pulmo, Plin. 11, 188: le poumon, organe de la respiration. - officina dicendi, Cic.: école d'éloquence. - officina nequitiae, Cic. Rosc. Am. 46, 134: officine de corruption. - Cic. de Or. 2, 13, 57; Or. 3, 12; 13, 40; Liv. 39, 11, 6; cf. 39, 8, 7; Val. Max. 3, 1, 2; Sen. Contr. 5, 33, 2.* * *Officina, officinae, pen. prod. Cic. L'ouvroir d'un chascun mestier où on besongne, Officine.\Ex eadem officina. Cicero. Il vient d'un mesme ouvroir et ouvrier, Qui a faict l'un, a faict l'autre.\Officinas promercalium vestium exercere. Suetonius. Estre frippier.\Officina. Plin. Composition, Fabrication.\Officinam, gallinarium vocat Columella. Un gelinier. -
13 sisymbrium
sĭsymbrĭum, ĭi, n. serpolet ou menthe sauvage. - [gr]gr. σισύμϐριον.* * *sĭsymbrĭum, ĭi, n. serpolet ou menthe sauvage. - [gr]gr. σισύμϐριον.* * *Sisymbrium, sisymbrii, Herbae genus: nostrates officinae mentam aquatilem, aut tymbream appellant. Ouid.\Sisymbrium syluestre. Plin. Du cresson. -
14 tingens
Tingens, tingentis, Participium. Plin. Qui teint.\Id tingentium officinae ignorant. Plin. Les teincturiers. -
15 plumbarius
plumbārius, a, um (plumbum), zum Blei gehörig, Blei-, metalla, Plin. 33, 119: officinae, Plin. 34, 175: artifices, Bleiarbeiter, Bleigießer, Vitr. 8, 6, 11. – subst., plumbārius, iī, m. der Bleiarbeiter, Bleigießer, Corp. inscr. Lat. 2, 6108 u. 6, 9816: Plur., Tarrunt. dig. 50, 6, 6. Frontin. aqu. 25.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > plumbarius
-
16 tinguo
tinguo (tingo), tīnxī, tīnctum, ere (griech. τέγγω, ahd. thunkōn, dunkōn), benetzen, anfeuchten, mit einer Flüssigkeit tränken, in eine Flüssigkeit eintauchen, I) im allg.: a) eig.: pedes, Plin.: ora lacrimis, Ov.: pascua rore, Calp.: tela venenis, Plin.: gladios veneno, Curt.: hostili caede manum, Ov.: tunica sanguine tincta, Cic.: faces in amne, Ov.: spongia in aceto tincta, Cels.: aera stridentia lacu, Verg.: telum fluvio, Iustin.: aequore tingui, Verg. – b) übtr.: libellos sale Romano, Mart.: orator sit mihi tinctus litteris, soll mir einen Anstrich von wissenschaftlicher Bildung haben, Cic.: Laelia patris elegantiā tincta, Cic.: verba sensu tincta, erfüllt von usw., Quint. – II) insbes.: A) wie inficere = färben, 1) im allg.: a) eig.: lanas murice, Hor.: comam, Ov.; nummos, Ulp. dig.: tinguntur sole populi, Plin. – Partiz. subst., tingentēs, ium, m., Färber, tingentium officinae, Plin. – tīncta, ōrum, n., Gefärbtes, Buntes, tincta absint, Cic. – b) übtr.: loca lumine tingere, erhellen, erleuchten, Lucr. – 2) prägn., färben, d.i. eine Farbe hervorbringen, caeruleum, blau färben, Plin.: hysginum, Plin. – B) taufen, solā se paenitentiā tinguere, venturum mox, qui tingueret in spiritu et igni, Itala Matth. 3, 11 (bei Tert. de bapt. 10 extr.): tinctus est ab Ioanne propheta in Iordane flumine, Lact. 4, 15, 2: in Christum tinctus est, Tertull. de fuga in persec. 10. –————è Plin. 18, 3 jetzt sagittas unguimus. -
17 chartarium
chartārĭus, a, um, adj. [id.], of or [p. 326] pertaining to paper, paper-:II. III.officinae,
Plin. 18, 10, 20, § 89:calamus,
App. Flor. 9.—chartārĭum, i, n., archives, Hier. adv. Ruf. 3, 6. -
18 chartarius
chartārĭus, a, um, adj. [id.], of or [p. 326] pertaining to paper, paper-:II. III.officinae,
Plin. 18, 10, 20, § 89:calamus,
App. Flor. 9.—chartārĭum, i, n., archives, Hier. adv. Ruf. 3, 6. -
19 fabrica
fā̆brĭca, ae, f. [1. faber], the workshop of an artisan who works in hard materials (syn.: taberna, officina).I.Prop., Ter. Ad. 4, 2, 45; 4, 6, 4:II.Vulcanus, qui Lemni fabricae traditur praefuisse,
Cic. N. D. 3, 22, 55:armorum,
armory, Veg. Mil. 2, 11 (for which:armorum officinae,
Caes. B. C. 1, 34 fin.).—Transf., the art, trade, or profession of such an artisan, Vitr. 1, 1:2.pictura et fabrica ceteraeque artes habent quendam absoluti operis effectum,
architecture, Cic. N. D. 2, 13, 35; cf. id. Div. 1, 51, 161; and:natura effectum esse mundum: nihil opus fuisse fabrica,
id. ib. 1, 20, 53:omnis fabrica aeris et ferri,
id. N. D. 2, 60, 150: aeraria, ferrea, materiaria, the art of working in brass, etc., Plin. 7, 56, 57, § 197 sq.; cf.:aerariae artis,
Just. 36, 4, 4; and: ejus fabricae, quam Graeci chalkeutikên vocant, Quint. 2, 21, 10.—In apposition with ars:abies Graeco fabricae artis genere spectabilis,
Plin. 16, 42, 82, § 225:servus arte fabrica peritus,
Dig. 33, 7, 19 fin.:fanum solerti fabrica structum,
with artistic skill, App. M. 6, p. 174, 25.—In gen., any skilful production, a fabric, building, etc.: admirabilis membrorum animantium, [p. 713] Cic. N. D. 2, 47, 121; cf. id. Off. 1, 35, 127; Pall. 1, 7, 4; 1, 9, 2 al.—Of man as the creature of God, Prud. Hymn. de Rad. Dom. 45. —b.In the comic writers, a crafty device, trick, stratagem:ei nos facetis fabricis et doctis dolis Glaucumam ob oculos obiciemus,
Plaut. Mil. 2, 1, 69; id. Cist. 2, 2, 5:nescio quam fabricam facit,
id. Ep. 5, 2, 25; id. Bacch. 2, 3, 132:ad senem fingere,
Ter. Heaut. 3, 2, 34 al. -
20 inoptabilis
ĭn-optābĭlis, e, adj., undesirable, unpleasant:officinae disciplina,
App. M. 9, p. 222, 24.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Officinae epitome — ( Kurzer Inbegriff einer literarischen Werkstatt ) ist eine Enzyklopädie des Humanisten Johannes Ravisius (1480 1524). Inhaltsverzeichnis 1 Gliederung 2 Ausgaben 3 Literatur 4 … Deutsch Wikipedia
Nobiles Officinae — Die Nobiles Officinae waren die königlichen Werkstätten der normannischen Herrscher in Palermo auf Sizilien im 12. und 13. Jahrhundert. Der damalige König Roger II. von Sizilien, aus der normannischen Dynastie Hauteville, war ein Mäzen der Künste … Deutsch Wikipedia
MONETARIAE Officinae — olim sub Imperatorib. in Oriente, praeter Constantinopolim; Alexandriae erant, teste Ammianô, Antiochiae, ut Lamprid. et Cyzici, uti Sozomenus et ex eo Nicephorus, referunt, qui complures in hac urbe tradunt exstitisse Monetarios, qui περὶ τὴν… … Hofmann J. Lexicon universale
Krönungsmantel — Der Krönungsmantel, heute in der Weltlichen Schatzkammer der Wiener Hofburg Der Krönungsmantel oder Pluviale (lateinisch für Mantel) gehört zu den Reichskleinodien des Heiligen Römischen Reiches Deutscher Nation und ist das Hauptstück des… … Deutsch Wikipedia
Ioannis Ravisius — Johannes Ravisius (auch: Johannes Ravisius Textor, Ioannis Ravisius, eigtl. Jean Tixier de Ravisi; * 1480 in Nevers; † 1524) war ein französischer Humanist. Ravisius lehrte am Collège de Navarre in Paris und verfasste die Enzyklopädie Officinae… … Deutsch Wikipedia
Jean Tixier de Ravisi — Johannes Ravisius (auch: Johannes Ravisius Textor, Ioannis Ravisius, eigtl. Jean Tixier de Ravisi; * 1480 in Nevers; † 1524) war ein französischer Humanist. Ravisius lehrte am Collège de Navarre in Paris und verfasste die Enzyklopädie Officinae… … Deutsch Wikipedia
Johannes Ravisius Textor — Johannes Ravisius (auch: Johannes Ravisius Textor, Ioannis Ravisius, eigtl. Jean Tixier de Ravisi; * 1480 in Nevers; † 1524) war ein französischer Humanist. Ravisius lehrte am Collège de Navarre in Paris und verfasste die Enzyklopädie Officinae… … Deutsch Wikipedia
Ravisius — Johannes Ravisius (auch: Johannes Ravisius Textor, Ioannis Ravisius, eigtl. Jean Tixier de Ravisi; * 1480 in Nevers; † 1524) war ein französischer Humanist. Ravisius lehrte am Collège de Navarre in Paris und verfasste die Enzyklopädie Officinae… … Deutsch Wikipedia
Johannes Ravisius — (auch: Johannes Ravisius Textor, Ioannis Ravisius, eigtl. Jean Tixier de Ravisi; * 1480 in Nevers; † 1524) war ein französischer Humanist. Ravisius lehrte am Collège de Navarre in Paris und verfasste die Enzyklopädie Officinae epitome. Werke… … Deutsch Wikipedia
Об Этне — (De Aetna) диалог Пьетро Бембо, написанный по возвращении из Мессины, где он проходил обучение у грамматика Константина Ласкариса. В произведении рассказывается о восхождении на Этну, которое автор предпринял возвращаясь домой. Отец и сын… … Википедия
Alba (Reichskleinodien) — Die Alba in der Wiener Schatzkammer Die Alba der Reichskleinodien wurde laut gestickter Inschrift im Jahre 1181 in Palermo für König Wilhelm II. gefertigt und gehörte später zum Krönungsornat der römisch deutschen Kaiser. Sie befindet sich heute… … Deutsch Wikipedia